Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

2ο Ενημερωτικό Δεκεμβρίου

2ο Ενημερωτικό Δεκεμβρίου

Γιώργος Τρούλης         Ρέθυμνο, 20 Δεκεμβρίου 2010

νεοεκλεγείς αναπληρωτής

Αιρετός ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης

Τηλ. 6945802754



Προς τους  Συναδέλφους μου



Αγαπητοί Συνάδελφοι



Θέμα: «Επιτέλους… ξεκινά η αναμοριοδότηση των σχολικών μονάδων, η μοριοδότηση των αποσπάσεων και η αναμόρφωση των Π. Δ. για τις μεταθέσεις»

Στις 29 Νοεμβρίου, η ΔΟΕ έστειλε ενημερωτική επιστολή στους συλλόγους εκπαιδευτικών και στους αιρετούς εκπροσώπους των ΚΥΣΠΕ, ΑΠΥΣΠΕ και ΠΥΣΠΕ σχετικά με τη συγκρότηση επιτροπής από το Υπουργείο Παιδείας για την αναμοριοδότηση των σχολικών μονάδων, τη μοριοδότηση των αποσπάσεων καθώς και για την αναμόρφωση των προεδρικών διαταγμάτων για τις μεταθέσεις. Στη συγκεκριμένη επιτροπή εκπρόσωποι του κλάδου έχουν οριστεί οι νεοεκλεγέντες αιρετοί στο ΚΥΣΠΕ  Μπράτης Δημήτρης και Παλιγιάννης Βασίλης.

Για την αναμοριοδότηση των σχολικών μονάδων η ΔΟΕ προτείνει επιτροπές

Ένα από τα κύρια θέματα της επιτροπής είναι η αναμοριοδότηση των σχολικών μονάδων και για το λόγο αυτό η ΔΟΕ προτείνει τη συγκρότηση επιτροπών τριών επιπέδων. Η πρώτη και κύρια επιτροπή αφορά τοπικά, ανά νομό, τη μοριοδότηση των σχολικών μονάδων και αποτελείται από τους αιρετούς του ΠΥΣΠΕ, τους προέδρους και τα μέλη του ΔΣ των συλλόγων εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Σε δεύτερο επίπεδο, ανά περιφέρεια, συγκροτείται επιτροπή από τους αιρετούς του ΚΥΣΠΕ, του ΑΠΥΣΠΕ, των ΠΥΣΠΕ και τους προέδρους των ΔΣ των συλλόγων εκπαιδευτικών. Η τελευταία επιτροπή αποτελείται από τους αιρετούς του ΚΥΣΠΕ και μέλη του ΔΣ της ΔΟΕ όπου θα καταλήξει στην τελική πρόταση προς το ΔΣ της ΔΟΕ και θα αποσταλλεί στο υπουργείο παιδείας.

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

1ο Ενημερωτικό Δεκεμβρίου

 1ο Ενημερωτικό Δεκεμβρίου




Γιώργος Τρούλης        Ρέθυμνο, 12 Δεκεμβρίου 2010

νεοεκλεγείς αναπληρωτής

Αιρετός ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης

Τηλ. 6945802754




Προς τους  Συναδέλφους μου



Αγαπητοί Συνάδελφοι





Θέμα 1ο: «Απεργιακή Κινητοποίηση στις 15 Δεκεμβρίου»

Στις 15 Δεκεμβρίου συμμετέχουμε σύσσωμοι οι εκπαιδευτικοί στην 24ωρη Γενική Απεργία για να δείξουμε την αντίθεσή μας στα νέα μέτρα, που περιλαμβάνονται στον κρατικό προϋπολογισμό του 2011 στον οποίο προβλέπονται νέες περικοπές εισοδημάτων, νέα φορολογικά βάρη και νέα υποβάθμιση ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Συμμετέχουμε στην απεργία και σε όλες τις δράσεις των συλλόγων μας κάνοντας αισθητή τη δυναμικότητα και μαζικότητα του εκπαιδευτικού κόσμου απέναντι σε όλες τις πολιτικές που ουσιαστικά μας επιστρέφουν χρόνια πίσω και μας καταδικάζουν σε ένα νέου τύπου εργασιακό μεσαίωνα.
Δεν μπορούμε να μένουμε απαθείς πια, δεν τα «φάγαμε όλοι μαζί». Στο πάρτυ της κερδοσκοπίας δεν είμασταν παρόντες. Στις 15 Δεκέμβρη θα είμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ απέναντι στις πολιτικές αυτές που συνέπειά τους είναι η μείωση μισθών, η κοινωνικοοικονομική εξαθλίωση του εκπαιδευτικού, η συγχώνευση υπηρεσιών-σχολείων-τμημάτων, η πενιχρή κρατική επιχορήγηση των σχολικών επιτροπών με επιτακτική συνέπεια την ανεύρεση ιδιωτικών πόρων (δηλ. χορηγών με ό,τι αυτό συνεπάγεται), η μείωση των μόνιμων διορισμών και η αντικατάστασή τους από αναπληρωτές διορισμένους μέσω ΕΣΠΑ με ελαστικές εργασιακές σχέσεις και αμφίβολη εργασιακή προοπτική.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ και ΠΡΕΠΕΙ να ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ. Το οφείλουμε στους εαυτούς μας, στην επόμενη γενιά και στο μέλλον αυτής της κοινωνίας.

Θέμα 2ο: «Στην εποχή των “ΕΣΠΑ”… η επίσχεση εργασίας»

Η ΔΟΕ με ομόφωνη απόφασή της, στις 8/12/2010, καλεί τους συναδέλφους αναπληρωτές, που έχουν προσληφθεί μέσω ΕΣΠΑ και παραμένουν απλήρωτοι, να προβούν σε επίσχεση εργασίας καταθέτοντας μαζικές δηλώσεις την Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου στις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης που ανήκουν.
Πολλοί συνάδελφοι ρωτούν τι είναι η επίσχεση εργασίας.
Η επίσχεσης εργασίας αποτελεί δικαίωμα των εργαζομένων και μπορεί να ασκηθεί από τον μισθωτό (εκπαιδευτικό), όταν ο εργοδότης (υπουργείο παιδείας) καθυστερεί την καταβολή των οφειλόμενων αποδοχών του. Η επίσχεση εργασίας έχει ως αποκλειστικό σκοπό να υποχρεώσει τον εργοδότη να καταβάλει στον μισθωτό τις δεδουλευμένες και καθυστερούμενες αποδοχές. Η επίσχεση εργασίας ισχύει από τη στιγμή που περιέρχεται σε γνώση του εργοδότη.
Ασκώντας το δικαίωμα της επίσχεσης εργασίας ο εργαζόμενος δικαιούται να δηλώσει στον εργοδότη ότι διακόπτει την απασχόλησή του μέχρι να του καταβληθούν οι καθυστερούμενες αποδοχές του. Κατά τη διάρκεια της επίσχεσης εργασίας ο εργαζόμενος δεν υποχρεούται να παρέχει εργασία ούτε και να παρουσιάζεται στην εργασία του, αλλά έχει το δικαίωμα να απασχοληθεί σε άλλο εργοδότη, για την αντιμετώπιση των βασικών του αναγκών. Οπωσδήποτε όμως πρέπει να βρίσκεται πάντοτε στη διάθεση του εργοδότη εφόσον ικανοποιηθούν οι όροι της επίσχεσης.
Αυτό που πρέπει να διευκρινιστεί είναι ότι η οργάνωση των καταθέσεων των μαζικών δηλώσεων επίσχεσης γίνονται μέσω των Συλλόγων Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Είναι απαράδεκτο, μήνα Δεκέμβριο, να μην έχουν πληρωθεί, σε πολλούς νομούς της Ελλάδας, οι αναπληρωτές που έχουν προσληφθεί από το Σεπτέμβριο. Οφείλουν όλοι οι αρμόδιοι να ενεργοποιήσουν την ανθρωπιά τους και να κάνουν το αυτονόητο, να κινήσουν τις διαδικασίες πληρωμής των εκπαιδευτικών που βρίσκονται μακριά από τον τόπο τους με πάγια έξοδα που δεν μπορούν να καλύψουν, ειδικά σε μια εποχή όπως η σημερινή.
Βρισκόμαστε και θα βρισκόμαστε δίπλα στους συναδέλφους μας συμμετέχοντας δυναμικά σε όσες κινητοποιήσεις οργανώσουν οι σύλλογοι μας τις ημέρες της επίσχεσης.



Θέμα 3ο: «Κίνηση διαμαρτυρίας νεοδιόριστων εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Νομού Ρεθύμνου για τα ΠΕΚ»

Οι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης του Νομού Ρεθύμνου, όπως και άλλοι συνάδελφοί μας σε άλλους νομούς της Ελλάδας, αποστέλλουν ενυπόγραφη διαμαρτυρία σε όλους τους αρμόδιους που σχετίζονται με την εισαγωγική επιμόρφωση για την υλοποίηση του προγράμματος εκτός εργασιακού ωραρίου.
Αποτελεί μια κίνηση αγανάκτησης-διαμαρτυρίας των συναδέλφων διότι το υπουργείο παιδείας δεν κινήθηκε ως όφειλε, ώστε να πραγματοποιηθεί η επιμόρφωση το διάστημα από την παρουσίασή τους στις κατά τόπους διευθύνσεις μέχρι τις 11 Σεπτεμβρίου όπως συνέβαινε τα τελευταία χρόνια.
Παραθέτω το ενυπόγραφο κείμενο των νεοδιόριστων συναδέλφων:

Ρέθυμνο, 10/12/2010
Νεοδιόριστοι Εκπαιδευτικοί
Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης
Νομού Ρεθύμνης
Προς:
Ο.ΕΠ.ΕΚ.
Παιδαγωγικό Ινστιτούτο
Υπουργείο Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων
Περιφέρεια Κρήτης
Σύλλογο Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Νομού Ρεθύμνου
Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος
ΠΕΚ Ηρακλείου

Το θέμα της εισαγωγικής επιμόρφωσης των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών για άλλη μια φορά προκαλεί το κοινό αίσθημα του εκπαιδευτικού κλάδου. Η επιλογή του χρονικού πλαισίου πραγματοποίησης καθώς και η απουσία συζήτησης περί υπερωριακής αποζημίωσης, υποβαθμίζουν το έργο μας. Πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι δεν είμαστε υποχρεωμένοι να επιμορφωνόμαστε υπερωριακά δίχως αποζημίωση. Για το λόγο αυτό, εμείς οι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης του νομού Ρεθύμνης, ακολουθώντας πάντα τη νόμιμη οδό και μέσω του συλλογικού μας οργάνου, του συλλόγου πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, ζητούμε το αυτονόητο: την υπερωριακή μας αποζημίωση των επιμορφωτικών προγραμμάτων που παρακολουθούμε.
Στη συνέχεια ακολουθούν οι υπογραφές των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών.
Οι συνάδελφοι διεκδικούν το αυτονόητο και φυσικά βρισκόμαστε δίπλα σε κάθε τέτοια ενέργεια, υψώνοντας μια φωνή απέναντι σε όσους προσπαθούν να καταστρατηγήσουν δικαιώματα που κατακτήθηκαν μεσα από συλλογικούς αγώνες και διεκδικήσεις.


Θέμα 4ο: «Πρόσκληση εκπαιδευτικών για απόσπαση σε σχολικές μονάδες και σε Γραφεία Συντονιστών Εκπαίδευσης του εξωτερικού».

Την Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου ανακοινώθηκε από το υπουργείο παιδείας, με υπογραφή της αναπληρώτριας υπουργού Φωτεινής Γεννηματά, η πρόσκληση για τις αποσπάσεις των εκπαιδευτικών στα ελληνικά σχολεία του εξωτερικού.
Η απαράδεκτη περικοπή των αποσπάσεων πέρυσι, που απογύμνωσε την ελληνόγλωσση εκπαίδευση της διασποράς, ευτυχώς δεν εφαρμόστηκε φέτος. Το μόνο που δεν αναφέρεται στην εγκύκλιο είναι οι θέσεις που υπάρχουν προς κάλυψη σε κάθε χώρα.
Δυνατότητα συμμετοχής έχουν οι συνάδελφοι που: α) έχουν διετή εκπαιδευτική υπηρεσία (να έχουν διδάξει) σε σχολεία Π/θμιας ή Δ/θμιας Εκπαίδευσης μέχρι και τις 30/9/2011 από το ΦΕΚ διορισμού (αναγνωρισμένη προϋπηρεσία πριν το ΦΕΚ διορισμού λαμβάνεται υπόψη μόνο στη συνολική εκπαιδευτική υπηρεσία και όχι στην υποχρεωτική διετία), β) έχουν επαρκή γνώση της γλώσσας της χώρας στην οποία αποσπώνται ή μίας από τις γλώσσες αγγλική, γαλλική ή γερμανική που αποδεικνύεται με εξετάσεις ή με τον ανάλογο τίτλο.
Για όσους ενδιαφέρονται η προθεσμία κατάθεσης των αιτήσεων λήγει στις 31  Δεκεμβρίου στις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Η απόσπαση πραγματοποιείται για 3 συνεχή σχολικά έτη με δυνατότητα παράτασης 2 ακόμα έτη.




Σας στέλνω:
·         Την αφίσα της απεργιακής κινητοποίησης της 15ης Δεκεμβρίου 2010
·         Την απόφαση της ΔΟΕ για την επίσχεση εργασίας των αναπληρωτών συναδέλφων που έχουν προσληφθεί μέσω ΕΣΠΑ.
·         Τη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβούλου της ΔΟΕ, Γιάννη Δραγασάκη, καθώς και υπόδειγμα δήλωσης επίσχεσης εργασίας.
·         Την Πρόσκληση εκπαιδευτικών για απόσπαση σε σχολικές μονάδες και σε Γραφεία Συντονιστών Εκπαίδευσης του εξωτερικού.


Με Συναδελφικούς Χαιρετισμούς
                                                                                                                                  

                                                                                                                     Γιώργος Τρούλης
νεοεκλεγείς αναπληρωτής
Αιρετός ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης



*Υ.Γ. Όσοι συνάδελφοι επιθυμούν να λαμβάνουν τα ενημερωτικά και τα άρθρα που στέλνω στα σχολεία στο προσωπικό τους ηλεκτρονικό ταχυδρομείο να μου στείλουν ηλεκτρονικό μήνυμα στο: giorgiot@edc.uoc.gr. Επίσης εδώ και καιρό έχω δημιουργήσει σελίδα στο Facebook μέσω του οποίου μπορούμε να επικοινωνούμε άμεσα (το όνομα χρήστη είναι Giorgos Troulis)

Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

2ο Ενημερωτικό Νοεμβρίου

2ο Ενημερωτικό Νοεμβρίου


Γιώργος Τρούλης      Ρέθυμνο, 28 Νοεμβρίου 2010

νεοεκλεγείς αναπληρωτής

Αιρετός ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης

Τηλ. 6945802754

Προς τους  Συναδέλφους μου

Αγαπητοί Συνάδελφοι


Θέμα 1ο: «3ετία μια μεγάλη αδικία για τους νεοδιόριστους»
Στις 30 Νοεμβρίου λήγει η προθεσμία υποβολής αιτήσεων για μεταθέσεις των συναδέλφων που το επιθυμούν, ώστε να μετατεθούν σε άλλο σχολείο στον ίδιο νομό ή από τον νομό της οργανικής τους σε κάποιον άλλο. Δυστυχώς φέτος είναι η πρώτη χρονιά εφαρμογής του Ν.3848/2010 (ΦΕΚ 71/Α/201Ο) όπου στο άρθρο 4 «Διορισμός και τοποθέτηση των νεοδιοριζόμενων εκπαιδευτικών» και παράγραφο 4 αναφέρεται ότι: «Ο χρόνος πραγματικής υπηρεσίας στη σχολική μονάδα της πρώτης τοποθέτησης μετά το διορισμό δεν μπορεί να είναι μικρότερος των τριών ετών. Ο τρίτος χρόνος της υπηρεσίας μοριοδοτείται με το διπλάσιο του αριθμού μονάδων μετάθεσης της σχολικής μονάδας όπου υπηρετεί ο νεοδιοριζόμενος. Κάθε διάταξη που ρυθμίζει διαφορετικά το θέμα αυτό καταργείται». Δηλαδή οι φετινοί νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί δεν θεμελιώνουν δικαίωμα μετάθεσης για αυτήν και την επόμενη χρονιά.
Συνάδελφοι, το παράλογο της υπόθεσης είναι η αιτιολόγηση του συγκεκριμένου μέτρου από την ηγεσία του υπουργείου παιδείας: Η εξυπηρέτηση των σχολικών μονάδων με την αποφυγή της συχνής μετακίνησης των εκπαιδευτικών, που μεταφράζεται σε παραγωγή γόνιμου εκπαιδευτικού έργου σε ένα σχολείο επί 3 χρόνια. Το επιχείρημα αυτό στην πράξη καθίσταται αίολο. Ο νεοδιόριστος εκπαιδευτικός τα 2 πρώτα χρόνια τοποθετείται προσωρινά από το οικείο ΠΥΣΠΕ, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, σε διαφορετικά σχολεία, ενώ την 3η χρονιά παίρνει οργανική θέση πάλι σε διαφορετικό σχολείο. Η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων τα 3 πρώτα χρόνια του διορισμού τους δεν θα υπηρετήσουν στην ίδια σχολική μονάδα. Το συγκεκριμένο μέτρο επομένως, δεν εξυπηρετεί σε τίποτα τα σχολεία, δεν προσφέρει το παραμικρό στους μαθητές, ούτε παρέχει κάποιο όφελος στην τοπική κοινωνία. Η μόνη λειτουργία που ουσιαστικά επιτελεί είναι η «τιμωρία» των νεοδιόριστων για την επιλογή τους να γίνουν εκπαιδευτικοί και να υπηρετήσουν μακριά από τον τόπο τους. Το ζήτημα έχει ποικίλες προεκτάσεις για τον ίδιο τον εκπαιδευτικό, το σχολείο που υπηρετούμε και την παροχή της ποιοτικής εκπαίδευσης που θέλουμε να παρέχουμε. Το υπουργείο παιδείας οφείλει να διασφάλιζει την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης με την παροχή των απαραίτητων εχέγγυων στους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν σε κάθε βαθμίδα εκπαίδευσης. Το παραπάνω μέτρο δεν διασφαλίζει καμία ποιότητα εκπαίδευσης, ούτε παρέχει οποιαδήποτε εχέγγυα στους συναδέλφους, επομένως δεν υπάρχει λόγος ύπαρξής του. Το υπουργείο παιδείας πρέπει να καταλάβει ότι η παιδεία δεν διαμορφώνεται στα χαρτιά αλλά στα πραγματικά θρανία με ενσαρκωτές του εγχειρήματος τους εκπαιδευτικούς.
Αίτημα επομένως όλων των συναδέλφων είναι ο εξορθολογισμός του νόμου που ως αποτέλεσμα θα έχει την κατάργηση της 3ετής παραμονής των νεοδιόριστων στον τόπο διορισμού.

Θέμα 2ο: «Αίτημα των καιρών… η αναμοριοδότηση των σχολικών μονάδων της Π.Ε.»
Ένα πάγιο αίτημα του κλάδου μας είναι η αναμοριοδότηση των σχολικών μονάδων της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ειδικά στην Κρήτη η μοριοδότηση των σχολείων είναι σε τέτοια επίπεδα που δεν παρέχει κανένα κίνητρο στους νέους και παλιούς συναδέλφους να παραμείνουν και να υπηρετήσουν σε αυτά, με αποτέλεσμα συγκεκριμένες σχολικές μονάδες σε συγκεκριμένες περιοχές της Κρήτης κάθε χρόνο, είτε να υπολειτουργούν είτε να μην ανοίγουν με την έναρξη της σχολικής χρονιάς.
Ο ρόλος της μοριοδότησης σχετίζεται άρρηκτα με τη μετάθεση των εκπαιδευτικών. Επομένως το θέμα της αναμοριοδότησης των σχολείων αποτελεί κομβικό σημείο για τους εκπαιδευτικούς. Η μοριοδότηση αποτελεί κίνητρο ειδικά για το νέο συνάδελφο που θα επιλέξει το σχολείο στο οποίο θα υπηρετήσει ανάλογα με την μοριοδότησή του. Υπάρχουν περιοχές της Κρήτης, όπου η μοριοδότηση των σχολικών μονάδων της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας είναι εκ διαμέτρου αντίθετες. Υπάρχουν δημοτικά σχολεία που μοριοδοτούνται διαφορετικά από τα γυμνάσια της ίδιας περιοχής. Ενδεικτικά αναφέρω στο Ηράκλειο το Γυμνάσιο Τυμπακίου δίνει 7 μόρια ενώ τα αντίστοιχα Δημοτικά και νηπιαγωγεία 2 μόρια, το Γυμνάσιο Αρκαλοχωρίου δίνει 5 μόρια ενώ τα Δημοτικά και τα Νηπιαγωγεία 2 μόρια, στο Ρέθυμνο το Γυμνάσιο Φουρφουρά δίνει 8 μόρια ενώ το Δημοτικό και το Νηπιαγωγείο 5, στο Λασίθι το Γυμνάσιο Παλαιοκάστρου μοριοδοτείται με 7 μόρια ενώ το Δημοτικό και το Νηπιαγωγείο με 3 και τέλος στα Χανιά το Γυμνάσιο της χώρας Σφακίων μοριοδοτείται με 10μόρια ενώ το Δημοτικό με 8μόρια.
Σε πρώτη φάση επομένως απαιτείται αναμοριοδότηση των σχολείων. Όμως το ζήτημα είναι ιδιαίτερα πολύπλοκο και δεν μπορεί να εξαντληθεί σε αυτή την αλλαγή αλλά πρέπει ενδεχομένως να συσχετιστεί με την περιοχή της μόνιμης κατοικίας του εκπαιδευτικού. Θα μπορούσε δηλαδή να υπάρξει η δυνατότητα ποσοστιαίας αύξησης των μορίων ανάλογα με τον τόπο μόνιμης κατοικίας (π.χ. περιφέρεια) του εκπαιδευτικού. Το όλο εγχείρημα χρειάζεται σχεδιασμό και  από το υπουργείο παιδείας αλλά και από τη ΔΟΕ. 
Προτάσεις από το χώρο των εκπαιδευτικών υπάρχουν∙ αυτό που απαιτείται όμως σήμερα είναι η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης της ηγεσίας του υπουργείου παιδείας για την υλοποίηση όλων αυτών των σημαντικών αλλαγών στην εκπαίδευση. Ό,τι αφορά τον εκπαιδευτικό, αφορά και το σχολείο που υπηρετεί και την κοινωνία.

Θέμα 3ο: «Τι συμβαίνει με την επιμόρφωση Β επιπέδου στις ΤΠΕ για δασκάλους και νηπιαγωγούς;»

Σε ανακοίνωση στην ιστοσελίδα της  επιμόρφωσης εκπαιδευτικών για την αξιοποίηση και εφαρμογή των ΤΠΕ στη διδακτική πράξη (http://b-epipedo2.cti.gr/) στις 23 Νοεμβρίου 2010, κοινοποιήθηκε η έναρξη της υποβολής των αιτήσεων από τις 23 Νοεμβρίου έως τις 2 Δεκεμβρίου για την επιμόρφωση Β επιπέδου. Στο συγκεκριμένο πρόγραμμα επιμόρφωσης έχουν δικαίωμα αίτησης οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί που έχουν πιστοποιηθεί στο Α επίπεδο δηλ. στις δεξιότητες και γνώσεις στις νέες τεχνολογίες πληροφορίας και επικοινωνιών.
Η πρώτη διαπίστωση είναι ότι αποκλείονται από τη διαδικασία όλοι οι αναπληρωτές συνάδελφοι που έχουν πιστοποιηθεί στο Α επίπεδο. Δεν υπάρχει καμία αιτιολόγηση από τους φορείς υλοποίησης, στο σχετικό ενημερωτικό σημείωμα που εξέδωσαν. Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι: οι συνάδελφοι αναπληρωτές δεν παρέχουν τις υπηρεσίες τους στα ίδια σχολεία με τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς, δεν έχουν δικαίωμα στην επιμόρφωση επειδή δεν είναι μόνιμοι, δεν οφείλει παρ’ όλα αυτά η πολιτεία να παρέχει την ίδια επιμόρφωση σε όλους τους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν στη δημόσια εκπαίδευση, δεν υπάρχει ανάγκη για επιμόρφωση των αναπληρωτών συναδέλφων στις νέες τεχνολογίες για την αξιοποίησή τους στη διδακτική πράξη;
Η δεύτερη διαπίστωση έχει να κάνει με τις περιοχές που υλοποιούνται τα προγράμματα επιμόρφωσης. Στην Κρήτη θα πραγματοποιηθούν 1 πρόγραμμα για νηπιαγωγούς στο Ρέθυμνο των 11 ατόμων και 2 προγράμματα δασκάλων στα Χανιά το ένα των 10 και το άλλο των 15 ατόμων. Δηλαδή σε ολόκληρη την περιφέρεια Κρήτης θα επιμορφωθούν 11 νηπιαγωγοί και 25 δάσκαλοι.
Για άλλη μια φορά ο εκπαιδευτικός κόσμος της Κρήτη βιώνει την αδικία που συντελείται σε βάρος του, αφού η αρχή της ισότητας των ευκαιριών καταστρατηγείται με τον πιο προφανή τρόπο. Υπάρχουν δάσκαλοι και νηπιαγωγοί που επιθυμούν να συμμετέχουν σε αυτές τις επιμορφώσεις και επί 2 χρόνια δεν τους δίδεται καν η δυνατότητα συμμετοχής της υποψηφιότητάς τους. Πώς γίνεται επομένως σε ένα νομό όπως το Ηράκλειο, με ένα μεγάλο αριθμό δασκάλων και νηπιαγωγών, να μην έχει υλοποιηθεί κανένα πρόγραμμα επιμόρφωσης Β επιπέδου μέχρι σήμερα; Ακριβώς η ίδια κατάσταση επικρατεί και στο Λασίθι, ενώ στο Ρέθυμνο σε προηγούμενη φάση υλοποιήθηκε 1 πρόγραμμα δασκάλων και νηπιαγωγών των 11 ατόμων, ενώ τώρα θα πραγματοποιηθεί αντίστοιχα 1 πρόγραμμα νηπιαγωγών. Η εξέλιξη αυτή προκαλεί πολλά ερωτήματα αλλά και προβληματίζει τους εκπαιδευτικούς της Κρήτης.
Αυτό που οφείλει να κάνει η πολιτεία, για να αρθεί η οποιαδήποτε άδικη και άνιση αντιμετώπιση στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, είναι η δημιουργία σε κάθε νομό επαρκών τμημάτων για την υλοποίηση των επιμορφωτικών προγραμμάτων ανά ειδικότητα και ανάλογα του αριθμού των υποψηφίων. Η επιμόρφωση είναι χρέος αλλά και δικαίωμα των εκπαιδευτικών σε μια ευνομούμενη κοινωνία.


Με Συναδελφικούς Χαιρετισμούς
                                                                                                                                  

                                                                                                                             Γιώργος Τρούλης
νεοεκλεγείς αναπληρωτής
Αιρετός ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης



*Υ.Γ. Όσοι συνάδελφοι επιθυμούν να λαμβάνουν τα ενημερωτικά και τα άρθρα που στέλνω στα σχολεία στο προσωπικό τους ηλεκτρονικό ταχυδρομείο να μου στείλουν ηλεκτρονικό μήνυμα στο: giorgiot@edc.uoc.gr. Επίσης εδώ και καιρό έχω δημιουργήσει σελίδα στο Facebook μέσω του οποίου μπορούμε να επικοινωνούμε άμεσα (το όνομα χρήστη είναι Giorgos Troulis)

Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

Ενημερωτικό Νοεμβρίου

Ενημερωτικό Νοεμβρίου


Γιώργος Τρούλης             Ρέθυμνο, 23 Νοεμβρίου 2010

νεοεκλεγείς αναπληρωτής

Αιρετός ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης

Τηλ. 6945802754


Προς τους  Συναδέλφους μου

Αγαπητοί Συνάδελφοι


Θέμα 1ο: «Σχολεία δίχως γυμναστές με λύση… τις υπερωρίες;»
Από την αρχή της σχολικής χρονιάς  μέχρι και σήμερα το υπουργείο παιδείας έχει επιδείξει προχειρότητα σε ό,τι αφορά τη στελέχωση των σχολικών μονάδων με το εκπαιδευτικό  προσωπικό που απαιτείται. Οι διορισμοί νεοδιόριστων και αναπληρωτών δασκάλων και νηπιαγωγών ήταν ικανοποιητικοί στους περισσότερους νομούς. Όμως δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί το ίδιο για τους γυμναστές και λιγότερο για τους μουσικούς. Σήμερα, προς τα τέλη Νοεμβρίου, δεν έχει προσληφθεί κανένας αναπληρωτής γυμναστής με όλες τις προεκτάσεις που έχει το θέμα για τα σχολεία και τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς.
Το υπουργείο παιδείας στην προσπάθειά του να πετύχει ο νέος θεσμός των πιλοτικών σχολείων, στελέχωσε πλήρως με ειδικότητες τα νέα πιλοτικά σχολεία αφήνοντας τα υπόλοιπα σχολεία δίχως γυμναστές και μουσικούς. Η απογύμνωση των “κανονικών” σχολείων από ειδικότητες κάθε άλλο αποπνέει σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Το πρόβλημα όμως γιγαντώνεται όταν σε αυτή την κατάσταση καλείται ο δάσκαλος της τάξης να κάνει το μάθημα της γυμναστικής με υπερωριακή απασχόληση. Σε αυτή την απαράδεκτη κατάσταση όπου ο εκπαιδευτικός βάλλεται σε όλα τα επίπεδα, δεν μπορεί να  συναινεί με την ανοχή του στην παραβίαση του διδακτικού του ωραρίου.
Συνάδελφοι κανένας εκπαιδευτικός ΔΕΝ είναι υποχρεωμένος να κάνει υπερωρίες. Η ΔΟΕ με απόφασή της καλύπτει συνδικαλιστικά τους συναδέλφους που τους ανατίθεται υποχρεωτική υπερωριακή απασχόληση με στάσεις εργασίας. Επειδή η στάση εργασίας πραγματοποιείται εκτός διδακτικού ωραρίου δεν υπάρχει καμία περικοπή μισθού και καμία απολύτως συνέπεια. Δεν πρέπει να μένουμε απαθείς σε τέτοια ζητήματα που αποτελούν κατακτήσεις αγώνων, οφείλουμε να αντιδράσουμε σε οποιεσδήποτε προσπάθειες καταστρατήγησης του διδακτικού και εργασιακού μας ωραρίου.

Θέμα 2ο: «Αναπληρωτές μέσω ΕΣΠΑ»
Οι περισσότεροι συνάδελφοι αναπληρωτές πλήρους και μειωμένου ωραρίου που στελεχώνουν τα πιλοτικά σχολεία, την ξενόγλωσση εκπαίδευση των πρωινών προγραμμάτων και την παράλληλη στήριξη έχουν προσληφθεί μέσω ΕΣΠΑ. Είναι απαράδεκτο μέχρι τέλος Νοεμβρίου να μην έχει πληρωθεί κανένας συνάδελφος και να ζουν στο άγχος της αβεβαιότητας των εργασιακών και μισθολογικών τους συνθηκών. Για άλλη μια φορά το υπουργείο παιδείας απέδειξε την προχειρότητα με την οποία διαχειρίζεται τα σοβαρά θέματα παιδείας όπως το ζήτημα του προσωπικού των σχολικών μονάδων.
Στο πρόβλημα που προέκυψε σχετικά με τις συμβάσεις εργασίας και τη μισθοδοσία φαίνεται να δίνεται λύση μετά τη συνάντηση της ΔΟΕ με την ηγεσία του υπουργείου παιδείας, αφού ανακοινώθηκε ότι όλοι οι αναπληρωτές θα πληρωθούν μέχρι τέλος Νοεμβρίου, εφόσον σταλούν οι μισθολογικές καταστάσεις και υπογραφούν οι συμβάσεις. Προσοχή όμως στις συμβάσεις που θα υπογραφούν, διότι πρέπει να αναγράφονται οι μεικτές αποδοχές. Σε αντίθετη περίπτωση να μη δέχεται κανείς να υπογράψει τη σύμβαση αυτή.
Όλοι είμαστε συνάδελφοι (μόνιμοι, αναπληρωτές πλήρους ωραρίου, αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου, ωρομίσθιοι) και εργαζόμαστε για ένα κοινό σκοπό: την παροχή ποιοτικής εκπαίδευσης στη νέα γενιά, με επένδυση για το μέλλον της κοινωνίας μας. Εμείς το γνωρίζουμε, αλλά η πολιτεία οφείλει να το καταλάβει και να αμβλύνει τις εργασιακές ανισότητες, διότι με αυτές τις εργασιακές συνθήκες δημιουργεί εκπαιδευτικούς διαφορετικών ταχυτήτων με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Όλοι οι συνάδελφοι οφείλουμε να βρισκόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο και να αγωνιζόμαστε για τα κοινά μας προβλήματα. Στους αγώνες κανείς δεν πρέπει να βρίσκεται μόνος. Όλοι μαζί μόνιμοι, αναπληρωτές και ωρομίσθιοι θα αγωνιστούμε όπου και όποτε χρειαστεί, τώρα και στο μέλλον.

Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010

Ευχαριστήριο

Γιώργος Τρούλης           Ρέθυμνο, 5 Νοεμβρίου 2010

νεοεκλεγείς αναπληρωτής

Αιρετός ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης 

Τηλ. 6945802754    



Αγαπητοί Συνάδελφοι

«Θερμές ευχαριστίες»

Ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη στήριξή σας σ’ αυτές τις εκλογές, τις πρώτες μου εκλογές, των αιρετών εκπροσώπων στα υπηρεσιακά συμβούλια της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Με την ψήφο σας δώσατε ένα ηχηρό μήνυμα ότι υπάρχει ανάγκη για ανανέωση (σκέψεων, αντιλήψεων, ιδεών, επανακαθορισμό των διεκδικήσεών μας) στο συνδικαλιστικό κίνημα, υπάρχει ανάγκη για ένα διαφορετικό και ουσιαστικό λόγο (όχι ξύλινο με επικοινωνιακά τρικ), υπάρχει ανάγκη για νέους μαχητικούς αγώνες με ένα και μοναδικό στόχο: την προάσπιση και ποιοτική αναβάθμιση του σχολειού μας και του ρόλου του εκπαιδευτικού στη σύγχρονη κοινωνία.
Ως υποψήφιος αιρετός για το ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης είχα την τύχη να έρθω σε επαφή με πολλούς νέους και παλιούς συναδέλφους της περιφέρειας, από τα Χανιά μέχρι το Λασίθι. Ήταν χαρά μου η κάθε επίσκεψη σε σχολείο, η κάθε προσωπική επαφή μαζί σας. Δυστυχώς όμως με τους περισσότερους από εσάς δεν είχα την ευκαιρία να μιλήσουμε από κοντά, επειδή οι υποχρεώσεις της τάξης είναι αυξημένες και η μετακίνηση σχεδόν αδύνατη. Προσπάθησα όμως να με γνωρίσετε μέσα από τα άρθρα μου, τις παρεμβάσεις μου, το βιογραφικό που σας έστειλα και την παρουσία μου σε όσες γενικές συνελεύσεις κατάφερα να είμαι παρών.
Η δική σας ψήφος με ανέδειξε σ’ αυτές τις εκλογές αναπληρωτή αιρετό του ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης και αποτελεί δική σας νίκη. Εσείς επιλέξατε να βρεθώ σε αυτή τη θέση και θα τιμήσω την επιλογή σας με κάθε δυνατό τρόπο. Θα παλέψω με όλη μου τη δύναμη και θα είμαι απέναντι σε οποιονδήποτε προσπαθήσει να βλάψει το δημόσιο σχολείο ή τον ίδιο τον εκπαιδευτικό καταλύοντας κάθε ηθική αξία και κάθε ιδανικό. Με γνώμονα το συμφέρον του δημόσιου σχολείου και του εκπαιδευτικού και με βασικές μου αρχές την αξιοκρατία, τη διαφάνεια και τη διεκδίκηση συνεχίζω τον αγώνα που χρειάζεται ο κλάδος σε όλα τα επίπεδα είτε μέσα στο υπηρεσιακό συμβούλιο είτε έξω από αυτό με μαζικούς αγώνες, με παρεμβάσεις στον τύπο, με ενημέρωση των συναδέλφων για όλα τα υπηρεσιακά μας ζητήματα και με άρθρα για την ανάδειξη των προβλημάτων του σχολείου και του εκπαιδευτικού στην κοινωνία.
«Επιτακτική ανάγκη για δράση και αλλαγή»

Σήμερα είναι ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε να δράσουμε, να διεκδικήσουμε και να υπερασπιστούμε τα κεκτημένα μας. Προϋπόθεση είναι η ομοψυχία, η  συσπείρωση απέναντι στα προβλήματά μας και η διάθεση για αγώνες. Ο συνδικαλισμός δεν έχει νόημα,  εάν δεν υπάρχουν προβλήματα και σήμερα τα προβλήματα έχουν πολλαπλασιαστεί. Δεν μπορούμε να πάψουμε να μιλάμε, δεν μπορούμε να σταματήσουμε να φωνάζουμε, δεν μπορούμε να μην καταδεικνύουμε τις ενέργειες που καταδικάζουν τα σχολειά μας και τη ψυχή του σχολειού, το δάσκαλο. Καταγγέλουμε και καταδικάζουμε όποιους και με όποιον τρόπο αντιστρατεύονται σ’ αυτά αλλά και όλους αυτούς που διέσυραν το συνδικαλιστικό κίνημα προς όφελός τους.
Κανένας δεν έχει δικαίωμα να εκμεταλλεύεται την ψήφο των συναδέλφων του με τον οποιοδήποτε τρόπο. Ο συνδικαλιστής είναι υπηρέτης και αγωνιστής του κλάδου δεν εκλέγεται για να καταλάβει μια διοικητική θέση στο μέλλον ούτε να εξυπηρετήσει οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα. Δεν μπορεί ο συνδικαλισμός να θεωρείται σκαλοπάτι για τη μετάβαση στη διοίκηση.  Αυτές οι λογικές και αυτού του είδους το συνδικαλισμό δεν τον ζητήσαμε, δεν τον θέλουμε και δεν ωφελεί σε καμία περίπτωση το σχολείο και το σύνολο των εκπαιδευτικών παρά μόνο μια μερίδα ανθρώπων. Είναι επομένως καιρός και έχουμε χρέος να γυρίσουμε σελίδα στο συνδικαλιστικό τοπίο και να κάνουμε τη μεγάλη ανατροπή.
Η ψήφος σας δυναμώνει τη φωνή μου, γι’ αυτό δεν θα πάψω να φωνάζω και να διεκδικώ. Υπάρχει ανάγκη για καθαρούς αγώνες με καθαρές φωνές και καθαρούς ανθρώπους. Μόνο έτσι θα προχωρήσουμε μπροστά, δίχως υπαναχωρήσεις και συμβιβασμούς.

Με συναδελφικούς Χαιρετισμούς
                                                                                 Γιώργος Τρούλης
νεοεκλεγείς αναπληρωτής
Αιρετός ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης



*Υ.Γ. Όσοι συνάδελφοι επιθυμούν να λαμβάνουν τα ενημερωτικά και τα άρθρα που στέλνω στα σχολεία στο προσωπικό τους ηλεκτρονικό ταχυδρομείο να μου στείλουν ηλεκτρονικό μήνυμα στο: giorgiot@edc.uoc.gr. Επίσης εδώ και καιρό έχω δημιουργήσει σελίδα στο Facebook μέσω του οποίου μπορούμε να επικοινωνούμε άμεσα (το όνομα χρήστη είναι Giorgos Troulis)

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Η εκπαιδευτική πραγματικότητα και η αλληγορία του σπηλαίου του Πλάτωνα

Η εκπαιδευτική πραγματικότητα και η αλληγορία του σπηλαίου του Πλάτωνα
Του Γιώργου Τρούλη*
Η εκπαιδευτική διαδικασία αποτελεί την ύψιστη μορφή κοινωνικής δράσης σε μια οργανωμένη κοινωνία. Μια κοινωνία που σέβεται τα μέλη της, που ενδιαφέρεται, που νοιάζεται και την απασχολεί το μέλλον της νέας γενιάς αλλά και η ίδια η εξέλιξή της, επενδύει σε αυτή τη διαδικασία. Αυτή η επένδυση δεν μπορεί να λογιστεί διαφορετικά παρά μόνο ως προικοδότηση της νέας γενιάς παρέχοντάς της τα απαραίτητα εχέγγεια για μια επιτυχημένη κοινωνικοπολιτισμική ανάπτυξη. Η ανάπτυξη αυτή δεν αποτελεί, όπως εσφαλμένα θεωρείται από πολλούς, ευχολόγιο ή ουτοπία αλλά μια απαραίτητη προυπόθεση για την διατήρηση και βελτίωση της ίδιας της αυθυπαρξίας της κοινωνίας και ως τέτοια οφείλουμε να την αντιμετωπίζουμε.
Το όχημα μέσω του οποίου παρέχεται η δυνατότητα μετουσίωσης σε πράξη της αναπτυξιακής πορείας και εξέλιξης της σύγχρονης κοινωνίας, δεν είναι άλλο από το σύγχρονο και οργανωμένο σχολείο με τις εκάστοτε βαθμίδες εκπαίδευσης (πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια). Το σχολείο δεν παρέχει μόνο γνώσεις (ανάγνωση, γραφή, μαθηματικές δεξιότητες, γεωγραφικές και φυσικές γνώσεις κ.α.) αλλά περισσότερο διαμορφώνει ατομικές και συλλογικές συνειδήσεις και “σμιλεύει” χαρακτήρες, αφού αφενός αποτελεί τον χώρο δράσης και αντίδρασης διαφορετικών στάσεων και συμπεριφορών, αφετέρου μεταδίδει νόρμες και κανόνες που είτε διαιωνίζουν μια κοινωνικοπολιτισμική κατάσταση είτε πυροδοτούν αλυσιδωτές αντιδράσεις στο κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι.

Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

Από το Νεοφιλελευθερισμό στο «Νέο-σοσιαλισμό»

Από το Νεοφιλελευθερισμό στο «Νέο-σοσιαλισμό»

Του Γιώργου Τρούλη*

Η πολιτική δε λογάται ως συμμετοχική συναίνεση αλλά ως σύγκρουση ιδεών, σύγκρουση που ως ενδιάμεσο αποτέλεσμα έχει τη σύνθεση με πρόταγμα τη βελτίωση του κοινωνικού βίου. Αποτελεί μια διαδικασία, η οποία απαλλαγμένη από μικροπολιτικές και ατομικά συμφέροντα, έχει τη δυναμική να διαμορφώνει, με ένα φυσικό τρόπο, συνθήκες κοινωνικής αλλαγής και ανατροπής όπου είναι σκόπιμο. Είναι μια αέναη διαδικασία, στην οποία κάθε άνθρωπος οφείλει να συμβάλει με το δικό του τρόπο.

Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

Η Ευρωπαϊκή Ένωση και η σημερινή “εκπαιδευτική πολιτική” της Ελλάδας

Η Ευρωπαϊκή Ένωση και η σημερινή “εκπαιδευτική πολιτική” της Ελλάδας

Του Γιώργου Τρούλη*

Από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα παρατηρείται μια συστηματική κινητικότητα στην ευρωπαϊκή ήπειρο σχετικά με την προοπτική ενοποίησης των ευρωπαϊκών χωρών. Οι ενέργειες των ισχυρών της γηραιάς ηπείρου ήταν ποικίλες και συνάμα καθοριστικές για το μέλλον της. Ο ιμπεριαλιστικός επεκτατισμός κυριάρχησε (ως τακτική ένωσης των χωρών) με πολιτικούς και στρατιωτικούς να ενισχύουν αντίστοιχα φασιστικά και δικτατορικά καθεστώτα σε όλη την ήπειρο. Η προσδοκία για μια ενοποίηση τύπου Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ενώ φαινόταν εφικτή (π.χ. από τον Χίτλερ), αποδείχτηκε ανέφικτη για διάφορους κοινωνικοπολιτικούς και οικονομικούς λόγους. 

Η ιδέα βέβαια μιας ενωμένης και ισχυρής ευρωπαϊκής ένωσης δεν είναι καινούρια αλλά τη συναντάμε σε πολλούς φιλοσόφους όπως τον Γκαίτε, τον Νίτσε κ.α. Έτσι η ιδέα της ευρωπαϊκής ένωσης από ένα μεταφυσικό μόρφωμα εξελίχθηκε σε μια οικονομική συμμαχία ορισμένων κρατών (Γαλλία, Ιταλία, Δυτική Γερμανία, Ολλανδία, Βέλγιο και Λουξεμβούργο) με την ονομασία Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΧΒ) στις 18 Απριλίου 1951. Στη συνέχεια αυτή η κοινότητα διεύρυνε τους οικονομικούς της ορίζοντες ιδρύοντας την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) στις 25 Μαρτίου 1957. Την ίδια μέρα υπογράφηκε και η συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας (EURATOM). Κρίσιμη χρονιά καθίσταται το 1967 όπου και οι τρεις ευρωπαϊκές κοινότητες: ΕΚΑΧ, ΕΟΚ και ΕΚΑΕ ενοποιήθηκαν σε μία. Από το 1973 αρχίζει η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής ένωσης και στις 28 Μαΐου 1979 η Ελλάδα προσχώρησε στον νέο αυτό ευρωπαϊκό σχηματισμό.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση με την πάροδο των χρόνων, με τη συνθήκη αρχικά του Μάαστριχ (7 Φεβρουαρίου 1992) και κατόπιν του Άμστερνταμ και της Νίκαιας, απέκτησε πολιτική και κοινωνική διάσταση (αφού με τις αποφάσεις της πλέον επηρεάζει όλα τα έθνη που υπάγονται σε αυτή) με τη θέσπιση κοινής εξωτερικής πολιτικής-ασφάλειας, τη θέσπιση της ευρωπαϊκής ιθαγένειας, την καθιέρωση της αρχής της επικουρικότητας, με τη συνεργασία, των μελών χωρών, στους τομείς της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων κ.α. Ένας από τους νέους τομείς πολιτικής που καθιερώθηκε (με τη συνθήκη του Μάαστριχ) ήταν η εκπαιδευτική και επαγγελματική κατάρτιση. Με λίγα λόγια η Ευρωπαϊκή ένωση, θεσμικά πλέον, επεμβαίνει, σεβόμενη φυσικά τις ιδιαιτερότητες και την αυτοτέλεια της κάθε χώρας, και πολλές φορές καθορίζει (ή προσπαθεί να τροχιοδρομήσει προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις) την εκπαιδευτική πολιτική, με στόχο την οικονομική ανάπτυξη και την τεχνολογική πρόοδο. Μη φανταστεί κανείς ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφασίσει τις στρατηγικές της σε κάποια κλειστά γραφεία με εκλεκτούς που καθορίζουν την τύχη της Ένωσης. Στις συζητήσεις και τις αποφάσεις συμμετέχουν όλες οι χώρες μέλη μέσω της ευρωπαϊκής επιτροπής, των συνόδων κορυφής, των συνόδων των υπουργών παιδείας και του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου με τους αντίστοιχους εκλεγμένους εκπροσώπους. 

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Η νεοεληνική πολιτική και κοινωνική ιστορία γραφεται ξανά!!!

Του Γιώργου Τρούλη

Δυστυχώς ζούμε ιστορικές στιγμές. Στιγμές που θα χαρακτηρίσουν τη μετέπειτα πορεία της ελληνικής κοινωνίας. Στιγμές που το ελληνικό πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό στερέωμα φτάνει στα όρια της κατάρρευσης. Στιγμές που αναδεικνύεται περίτρανα πως η έννοια της δημοκρατίας συγχέεται με αυτή της ασυδοσίας, πως οι αγώνες των εργαζομένων στιγματίζονται από εγκληματικές ενέργειες, πως τα ΜΜΕ εξυπηρετούν (με το αζημίωτο) τα συμφέροντα της εκάστοτε εξουσίας. Οι καμπάνες έχουν σημάνει εδώ και καιρό. Να αναλάβουμε όλοι οι Έλληνες τις ευθύνες μας. Πρώτα από όλους οι πολιτικοί - επιχειρηματίες, μετά οι συνδικαλιστές και τέλος όλος ο λαός. Αλίμονο σε αυτούς που θα περιχαρακωθούν πίσω από ψευτοιδεολογικούς σχηματισμούς (για προσωπικούς ή άλλους σκοπούς) με πρώταγμα τη σημαία του ιδεαλισμού. Η κοινωνική έκρηξη βρίσκεται προ των πυλών. Ας αναλάβουν οι υπαίτιοι όλης αυτής της κατάστασης τις ευθύνες τους. Η Ελλάδα σε λίγο θα βρεθεί σε ανακαίνιση η οποία θα συντελεστεί με νέα υλικά, διαφορετικά από εκείνα στα οποία στηρίζεται σήμερα. Τα παλιά υλικά αποδεικνύονται σάπια και ακατάλληλα. Οι διαχειριστές ας κάνουν τις απαραίτητες αλλαγές αλλιώς η ανακαίνιση θα συμβεί μετά από ολέθρια κατάρρευση του οικοδομήματος!!!

Κυριακή 25 Απριλίου 2010

«Κοινωνικό» το εκπαιδευτικό πρόβλημα

«Κοινωνικό» το εκπαιδευτικό πρόβλημα

Του Γιώργου Τρούλη*

Η έναρξη της χρονιάς που διανύουμε, σηματοδοτήθηκε με την εικόνα μιας Ελλάδας κατεστραμμένης οικονομικά και απαξιωμένης κοινωνικά, παγκοσμίως. Η εικόνα αυτή είχε και έχει δύο εκδοχές. Η εικόνα που διαμορφώνεται για εσωτερική “κατανάλωση” και η εικόνα της Ελλάδας που βλέπουν οι εταίροι μας στο εξωτερικό. Οι δύο αυτές εικόνες έχουν διαφορετικό εφαλτήριο, διαφορετική πορεία και διαφορετικό διακύβευμα, τόσο σε ρητορικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο. Δεν επιδιώκεται, στο παρόν άρθρο, η ανάλυση των προβαλλόμενων εικόνων της Ελλάδας, αλλά γίνεται προσπάθεια να καταστεί σαφές ότι αυτή η εικόνα που αντιλαμβανόμαστε, υπό το πρίσμα ορισμένων φίλτρων και ειδικών επεξεργασιών, είναι καθαρά υποκειμενική και μεταλλαγμένη. Αντίστοιχη είναι και η διαμόρφωση μιας διττής εικόνας του σημερινού ελληνικού εκπαιδευτικού τοπίου. Η κατανόηση αυτή αποτελεί ένα ερμηνευτικό εργαλείο για να αντικρίσουμε όσο γίνεται πιο αντικειμενικά τη σημερινή πραγματικότητα.

Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

Αναμορφωμένο άρθρο: Η κουκουβάγια ή ο μπούφος σήμα των σχολικών βιβλίων;

Η κουκουβάγια ή ο μπούφος σήμα των σχολικών βιβλίων;
Του Γιώργου Τρούλη*
Θα μπορούσε καθένας από εμάς, να αναρωτηθεί τι βαρύτητα έχουν τα σύμβολα σε μια εποχή, όπως η σημερινή, που αντιμετωπίζουμε τόσα προβλήματα στην καθημερινότητά μας. Θεωρούμε πως ό,τι έχει σχέση με την εκπαίδευση και την παιδεία, αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα για την κοινωνικοπολιτισμική μας ζωή. Σε έναν τόσο ευαίσθητο και συνάμα νευραλγικό τομέα του κοινωνικού βίου, ο συμβολισμός αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Τέτοια σημασία που, αν λανθάνει έστω κι από άγνοια, μπορεί να προβάλει διαφορετικό από το προσδοκώμενο σημαινόμενο.
Εάν έχετε φυλαγμένα τα σχολικά σας βιβλία ή εάν έχετε παιδιά που πηγαίνουν στο σχολείο, κοιτάξτε προσεκτικά το σήμα του Οργανισμού Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων, που βρίσκεται στο οπισθόφυλλο. Οι περισσότεροι θα παρατηρήσετε, αρχικά, ότι πρόκειται για το γνωστό από την αρχαιότητα  σύμβολο της σοφίας, την κουκουβάγια. Ο Ο.Ε.Δ.Β., προφανώς, θέλησε να χρησιμοποιήσει το συγκεκριμένο πτηνό για καθαρά συμβολικούς λόγους. Η περιεκτικότητα των βιβλίων με γνώση, δεν θα μπορούσε να αποδοθεί παραστατικά καλύτερα από το αρχαιοελληνικό σύμβολο της γνώσης και της θεάς Αθηνάς, την κουκουβάγια.
Δυστυχώς, όμως, το πτηνό που απεικονίζεται και σηματοδοτεί επί σειρά ετών τα σχολικά εγχειρίδια δεν είναι άλλο από αυτό που ανήκει στην οικογένεια των γλαυκών, τον μπούφο. Για να γίνει εμφανής η διαφορά χρειάζεται να διευκρινίσουμε τον όρο γλαύκα από τον όρο κουκουβάγια. Με τον όρο "γλαύκα" εννοούμε όλα τα είδη της τάξεως των Γλαυκόμορφων, ενώ με τον όρο "κουκουβάγια" χαρακτηρίζουμε μονάχα τη γλαύκα του είδους "Αθηνά η νυκτία" (Athene noctua). Ο μπούφος ανήκει στην τάξη των γλαυκόμορφων πτηνών και δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως κουκουβάγια. Η χρήση της λέξης κουκουβάγια αποδίδεται μόνο στο είδος γλαύκας Athene noctua.
Ποιά, όμως, είναι η διαφορά της κουκουβάγιας από τον μπούφο; Αρχικά η διαφορά στην εικονογράφηση αυτών των δύο πτηνών, βρίσκεται στο κεφάλι. Στο κεφάλι του μπούφου σχηματίζεται ένα είδος αυτιών, από φτερά, εν αντιθέση με την κουκουβάγια, στης οποίας το κεφάλι δεν υπάρχει αντίστοιχος σχηματισμός. Σκεφτείτε ότι αυτή τη λεπτομέρεια την γνώριζαν οι αρχαίοι έλληνες, αφού το αρχαίο  αθηναϊκό τετράδραχμο του 5ου αιώνα π.Χ. φέρει την εικόνα της κουκουβάγιας χωρίς αυτά τα "αυτιά".  Αντίγραφο του αθηναϊκού τετράδραχμου υπάρχει σε κάθε ελληνικό σπίτι και σε κάθε ελληνική τσέπη (κι όχι μόνο). Βρίσκεται στη μια πλευρά του ελληνικού κέρματος του ενός ευρώ. Παρατηρήστε και συγκρίνετε το σήμα του Ο.Ε.Δ.Β. με αυτό του ευρώ. Η διαφορά είναι εμφανέστατη στο κεφάλι των δύο αυτών πτηνών.
Επομένως, από τα παραπάνω, εγείρεται ένα ερώτημα. Ποιός ο συμβολισμός (το σημαινόμενο) του εν λόγω εμβλήματος (σημαίνοντος); Όπως γνωρίζουμε ο μπούφος κάνει, περισσότερο, καθιστική ζωή και τον πιο πολύ καιρό, όταν τον παρατηρεί κανείς, δίνει την εντύπωση ότι κοιμάται. Επίσης συνηθίζει να έχει το στόμα του ανοιχτό, με σκοπό να μπουν μέσα έντομα και πουλιά ώστε να τραφεί. Δεν πιστεύουμε, λοιπόν, πως ο συμβολισμός του εμβλήματος έχει, την οποιαδήποτε, σχέση με τον μαθητή και γενικότερα με τη γνώση. Η εικονογράφηση, επομένως, του εμβλήματος των σχολικών βιβλίων μπορεί να χαρακτηριστεί ατυχής κι ελπίζουμε να οφείλεται σε άγνοια ή μάλλον σε απροσεξία.
Πολλές φορές, όμως, από λανθάνουσες καταστάσεις προκύπτουν μεγάλες αλήθειες. Ακόμα και το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας είχε ως έμβλημα τον μπούφο αντί την κουκουβάγια, προτού το αλλάξει με την υδρόγειο σφαίρα. Μήπως τελικά ο συμβολισμός αυτός έχει σχέση με την αντίληψη ενός σχολείου που στοχεύει να καταστήσει τους νέους ανθρώπους, ή τα μέλη μιας κοινωνίας, με μειωμένα αντανακλαστικά; Μήπως η εκπαιδευτική πολιτική της χώρας μας, με πρωτεργάτη το Υπουργείο Παιδείας και συντελεστή τον Ο.Ε.Δ.Β., εκφράζεται περισσότερο έχοντας ως σύμβολο  τον μπούφο, με την νωχελικότητα και την αδιαφορία που τον διακρίνει; Μήπως οι πολιτικοί και οικονομικοί ιθύνοντες, ανέκαθεν, επιζητούσαν και επιζητούν έλληνες που, ομοιάζοντας με μπούφους, να βρίσκονται σε ημικαταστολή περιμένοντας να γευτούν ό,τι τους δώσουν, δίχως να διεκδικούν τα αυτονόητα ή αυτά που τους ανήκουν; Μήπως θεωρούν τους δάσκαλους και τους καθηγητές ανθρώπους, που απέναντι στην «μεταρρυθμιστική λαίλαπα», η οποία συντελείται, δεν θα αντιδράσουν και θα αφήσουν να περάσει αναίμακτα ό,τι θέλει ο κάθε ή η κάθε υπουργός παιδείας; Η δική μας εκτίμηση είναι πως ό,τι και να επιζητούν οι οποιοιδήποτε “κρατούντες”, όσο υπάρχουν άνθρωποι (και ευτυχώς υπάρχουν πολλοί) που κάνουν ορθή ανάγνωση των κοινωνικοπολιτικών πεπραγμένων, τόσο περισσότερο θα δυσκολεύεται η προσπάθειά τους για κοινωνικοοικονομικοπολιτική καταστολή.
Αν επομένως, το Υπουργείο Παιδείας θέλει να αλλάξει τη σημερινή κατάσταση στην εκπαίδευση, οφείλει να αλλάξει οπτική και να αντικρίσει την πραγματικότητα με προοπτική. Να προβεί σε εμβριθή έλεγχο των προβλημάτων της εκπαίδευσης και να διορθώσει τα κακώς κείμενα, όχι προσθέτοντας περισσότερα. Το «Νέο Σχολείο», που προτείνεται, δυστυχώς βρίσκεται σε άλλη κατεύθυνση, πολύ μακριά από τη διόρθωση της παθογένειας του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. Ίσως να είναι το τελευταίο πρόβλημα η διόρθωση του εμβλήματος των σχολικών βιβλίων, όμως από τις λεπτομέρειες και το συμβολισμό των εμβλημάτων (συμβόλων) φαίνεται η σημασία που προσδίδει η πολιτεία στην εκπαίδευση των πολιτών της. Κι αυτό γιατί το σύμβολο (σημαίνον) είναι η σχηματική απεικόνιση των ιδεολογημάτων και αξιών (το σημαινόμενο) αυτού που το χρησιμοποιεί.

* Ο Γιώργος Τρούλης είναι Δάσκαλος
MSc στις Επιστήμες της Αγωγής
Δημοσίευση Νέα Κρήτη 22/04/2010

Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

«Όχι» στις προτεινόμενες εκπαιδευτικές αλχημείες

«Όχι» στις προτεινόμενες εκπαιδευτικές αλχημείες

Του Γιώργου Τρούλη*

Βιώνουμε, ίσως, τις δυσκολότερες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες των τελευταίων δεκαετιών (μετά τη μεταπολίτευση) στην Ελλάδα. Το σημερινό, κοινωνικοοικονομικό και πολιτικό πάζλ συντίθεται α) με την παγκόσμια οικονομική κρίση, η οποία κάνει πλέον αισθητή την παρουσία της στη χώρα μας (κλείσιμο επιχειρήσεων, εκτόξευση της ανεργίας, υπερδανεισμός κ.α.) β) με την εικόνα μιας Ελλάδας οικονομικά μη βιώσιμης στα καιροσκοπικά μάτια των ευρωπαίων εταίρων μας, η οποία δημιουργεί την περίφημη, έλλειψη «οικονομικής αξιοπιστίας» και γ) με την προσπάθεια «ανασυγκρότησης» του δημοσίου τομέα με τις γνωστές περικοπές σε διορισμούς, προσλήψεις, μισθούς, επιδόματα, αλλαγές στο φορολογικό και συνταξιοδοτικό σύστημα κ.α. Παράλληλα, μέσα στο ζοφερό και οικονομικά ερεβώδες τοπίο, επιχειρούνται από την ελληνική πολιτεία να υλοποιηθούν σημαντικές μεταρρυθμίσεις, σε νευραλγικούς τομείς.

Ο πλέον σημαντικός, μαζί με την υγεία, νευραλγικός τομέας διαχρονικά, θεωρείται και είναι η εκπαίδευση. Η δημιουργία του «Νέου Σχολείου» ως άλλου παπουτσιού του Ξενοκράτη, οι μειώσεις σε 50% των διορισμών και 70% των αναπληρωτών, οι οικονομικές περικοπές που στα πλαίσια ενός υψηλού πληθωρισμού γίνονται ουσιαστικά χαράτσι, η προοπτική των 30 μαθητών ανά τμήμα (αφού μειώνονται οι εκπαιδευτικοί πρέπει να μειωθούν και τα τμήματα και οι τάξεις), θα οδηγήσει πολλά 6θέσια σχολεία σε 3θέσια και 4θέσια κάτω από αντίξοες συνθήκες παραμονής και μάθησης, σε συνδυασμό με την επί της ουσίας, ανυπαρξία του επίσημου συνδικαλιστικού φορέα των εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας) διαμορφώνουν μια εκρηκτική ατμόσφαιρα στους εκπαιδευτικούς κόλπους. Αυτή τη χρονική στιγμή, κάθε άλλη παραφωνία, από δήθεν ειδικούς σε θέματα Παιδείας με πρόσχημα την εμπειρία της ακαδημαϊκής τους καριέρας και τον τίτλο του πρώην πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών, οξύνει το ήδη υπάρχον πρόβλημα. Προφανώς οι τίτλοι και οι ακαδημαϊκές θέσεις σε ελάχιστο βαθμό επιδρούν στη διαμόρφωση κοινωνικών και εκπαιδευτικών ευαισθησιών, όσο κι αν θέλουν να μας πείσουν για το αντίθετο.

Η πρόταση για την απασχόληση φιλολόγων, φυσικών, μαθηματικών και οποιωνδήποτε άλλων πτυχιούχων καθηγητικών σχολών στις 3 τελευταίες τάξεις του δημοτικού σχολείου, με την πρόφαση-προϋπόθεση ότι δεν υπάρχουν δάσκαλοι για διορισμό σήμερα και κατόπιν ταχύρρυθμης επιμόρφωσης, είναι άκαιρη, άκυρη και άτοπη. Είναι άκαιρη για τον απλούστατο λόγο ότι ήδη υπάρχουν περίπου 500 αδιόριστοι δάσκαλοι που περιμένουν να διοριστούν και μάλιστα, από το Σεπτέμβριο του 2010 το πρόβλημα θα ενταθεί περισσότερο με τις επικείμενες περικοπές στους διορισμούς και τις προσλήψεις αναπληρωτών. Επομένως γίνεται κατανοητό, ότι όχι μόνο δεν έχουν απορροφηθεί όλοι οι δάσκαλοι πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αλλά από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο δημιουργείται τεχνητή ανεργία.

Παράλληλα η πρόταση αυτή είναι άκυρη, διότι δεν μπορεί με μια ταχύρρυθμη επιμόρφωση ο φιλόλογος, ο μαθηματικός, ο φυσικός κ.λ.π. να αποκτήσει παιδαγωγική κατάρτιση που να τον καθιστά «παιδαγωγικά ικανό» να διδάξει σε παιδιά δημοτικού σχολείου. Με την ίδια λογική ο δάσκαλος με μεταπτυχιακό ή διδακτορικό στη λογοτεχνία ή στην ιστορία θα μπορούσε, κατόπιν ταχύρρυθμης επιμόρφωσης, να διδάξει τα αντίστοιχα μαθήματα στο γυμνάσιο ή το λύκειο. Αντίστοιχα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι δυνατό ο οποιοσδήποτε ειδικός σε κάποιο τομέα π.χ. ζωγράφος, κιθαρίστας, τεχνικός, οινοποιός, αγρότης κ.λ.π, με μια ταχύρρυθμη επιμόρφωση, να διδάξει το εκάστοτε αντικείμενο που αφορά τον τομέα του στο δημοτικό σχολείο. Φυσικά οι δάσκαλοι ουδέποτε μπήκαν σε αυτή την άλογη λογική και ούτε θα μπουν ποτέ σε μια τέτοιου είδους εκπαιδευτική περιπτωσιολογία. Ο ισχυρισμός, όμως, της παιδαγωγικής κατάρτισης ενός ανθρώπου με μια ταχύρρυθμη επιμόρφωση, υποβιβάζει όχι μόνο το λειτούργημα του δασκάλου αλλά και την ίδια την υπόσταση της Παιδαγωγικής Επιστήμης. Όπως γίνεται κατανοητό, αυτή είναι μια επιστημολογική συζήτηση και δεν μπορεί να αναλυθεί στο παρόν άρθρο. Όμως για ενημέρωση του μη μυημένου με την εκπαίδευση αναγνωστικού κοινού, οφείλουμε να αναφέρουμε ότι οι μέθοδοι διδασκαλίας, η ψυχοπαιδαγωγική, η συμβουλευτική και η εγχάραξη των παιδαγωγικών θεωριών μάθησης διαπνέουν όλο το πρόγραμμα σπουδών των Παιδαγωγικών Τμημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης. Επομένως δεν μπορούν να αντικατασταθούν τα παραπάνω, με μια ταχύρρυθμη επιμόρφωση μερικών ωρών ή και ημερών.

Τέλος, η πρόταση αυτή είναι άτοπη, αφού το πρόβλημα δεν έγκειται ούτε στη Πρωτοβάθμια ούτε στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Το πρόβλημα εντοπίζεται, γαλουχείται και θεριεύει στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση. Θα περίμενε κανείς να είχε γίνει μια περισσότερο ουσιαστική πρόταση. Να διερευνηθεί και να ξεκαθαρίσει, επιτέλους, εάν υπάρχει ή πρέπει να υπάρχει σχέση πτυχίου και αγοράς εργασίας. Εάν θέλουμε πτυχιούχους με αντίκρισμα στην αγορά εργασίας, τότε η λύση βρίσκεται στα χέρια των Γενικών Συνελεύσεων των Καθηγητικών Σχολών και του Υπουργείου Παιδείας. Η λύση είναι ο περιορισμός των εισαγομένων σε αυτές τις σχολές, έως ότου απορροφηθούν οι ήδη πτυχιούχοι. Κάθε άλλη πρόταση, προς άλλη κατεύθυνση, παρατείνει το πρόβλημα.
Ας πάψουν κάποιοι πανεπιστημιακοί και ειδικοί σε θέματα παιδείας να λειτουργούν οπορτουνιστικά, προτάσσοντας την κοινωνική τους ευαισθησία, όταν ενώ είχαν τη δυνατότητα, δεν έκαναν τίποτε για τα μεγάλα προβλήματα της εκπαίδευσης. Ας σταματήσουν πια να προτείνουν εκπαιδευτικές αλχημείες με στόχο την πρόσκαιρη επαγγελματική αποκατάσταση ορισμένου αριθμού εκπαιδευτικών. Το πρόβλημα είναι κατεξοχήν κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό. Είναι χρέος να ειδωθεί και να χτυπηθεί στη ρίζα του. Δεν φταίει ο φιλόλογος, ο μαθηματικός, ο φυσικός κ.λ.π. που δεν μπορεί να εργαστεί στο αντικείμενό του. Ας αναλάβει η πολιτεία το χρέος της απέναντι στον εκπαιδευτικό κόσμο, απέναντι και στον τελευταίο άνεργο πτυχιούχο. Δεν ωφελεί σε τίποτα αυτή η εσκεμμένη ενέργεια (πρόταση) που δυναμιτίζει μια ενδοεκπαιδευτική αντιπαράθεση. Σήμερα είναι ανάγκη περισσότερο από ποτέ, να βρεθεί ενωμένος όλος ο εκπαιδευτικός κόσμος απέναντι στην εκπαιδευτική και κοινωνική μεταρρυθμιστική λαίλαπα. Ας απαντήσουμε, λοιπόν, με ένα ηχηρό «όχι» στις οπορτουνιστικές σειρήνες των εκάστοτε ειδικών, που επιζητούν το επιμύθιο της ακαδημαϊκής τους καριέρας.

* Ο Γιώργος Τρούλης είναι Δάσκαλος
MSc στις Επιστήμες της Αγωγής
Δημοσίευση Νέα Κρήτη, 13/04/2010

Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

Το «Νέο Σχολείο» ως προκρούστεια κλίνη

Το «Νέο Σχολείο» ως προκρούστεια κλίνη

Του Γιώργου Τρούλη*

Πολλές συζητήσεις έχει προκαλέσει, και θα συνεχίσει να προκαλεί, η υλοποίηση του «Νέου Σχολείου» και των νέων «Ψηφιακών Τάξεων». Στο βωμό του εκσυγχρονισμού και της πλήρης εναρμόνισης με τα «πετυχημένα» εκπαιδευτικά συστήματα ευρωπαϊκών και μη χωρών, το σημερινό σχολείο αλλάζει όψη. Οι αλλαγές που προτείνονται έχουν σχέση με το σχολικό περιβάλλον, τον εκπαιδευτικό ενώ σαν πρόταγμα του «Νέου Σχολείου» τίθεται ο μαθητής.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Υπουργείο Παιδείας, οι σχολικές τάξεις θα στελεχωθούν σταδιακά με νέα τεχνολογικά μέσα, όπως διαδραστικούς πίνακες, ψηφιακό εκπαιδευτικό υλικό, προσωπικούς υπολογιστές για κάθε μαθητή κ.α. Έτσι θα δημιουργηθούν τάξεις χωρίς τοίχους, τάξεις ευρυζωνικές, τάξεις οι οποίες θα μετατραπούν σε μαθησιακά θέλγητρα για τους μαθητές όλων των ηλικιών. Παράλληλα θα τροποποιηθεί η ύλη των μαθημάτων (π.χ. θα μειωθεί η ύλη σε ορισμένα μαθήματα), θα υπάρξουν νέα διδακτικά αντικείμενα, όπως υπολογιστές και ξένες γλώσσες από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού (που σήμερα δεν υπάρχουν), που θα οδηγούν σε κρατικό πιστοποιητικό γλωσσομάθειας. Επιπλέον θα διευρυνθεί το ωράριο των σχολείων με την ενσωμάτωση του ολοήμερου σχολείου και τη δημιουργία ενός ενιαίου ολοήμερου σχολείου. Τέλος, οι αλλαγές ολοκληρώνονται (σε επίπεδο μαθησιακής πράξης και εκπαιδευτικών) με τη δημιουργία νέων αναλυτικών προγραμμάτων, νέων μεθόδων διδασκαλίας, καθιέρωση πιστοποιητικού παιδαγωγικής επάρκειας για τους εκπαιδευτικούς, θέσπιση αξιολόγησης των σχολικών μονάδων κ.α.

Κάνοντας μια πρώτη ανάγνωση των παραπάνω, αντιλαμβάνεται κανείς ότι γίνεται μια προσπάθεια αλλαγής του σχολείου και της εκπαιδευτικής πράξης δίχως τον απαιτούμενο σχεδιασμό και με μια γενικόλογη και ασαφή ρητορική. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι υπάρχει η τάση αντιγραφής πλειάδας στοιχείων του εκπαιδευτικού συστήματος άλλων χωρών (πράγμα που δεν είναι μεμπτό), δίχως όμως να αναγνωρίζεται η ανάγκη διαμόρφωσης των κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών που θα οδηγήσουν σε επιτυχία το νέο θεσμό. Ο σχεδιασμός, του «Νέου Σχολείου», εξαντλείται στη μορφή και όχι στην ουσία. Το σχολείο αλλάζει σε όψη αλλά όχι σε νοοτροπία και κουλτούρα. Σε άλλα εκπαιδευτικά συστήματα, ευρωπαϊκών και μη χωρών, υπάρχει αντιστοιχία εκπαιδευτικής πράξης και κοινωνικοπολιτικών συνθηκών (σε όποιες χώρες συμβαίνει αυτό έχει πετύχει π.χ. στη Φιλανδία), πράγμα το οποίο στην Ελλάδα δεν συμβαίνει.

Δυστυχώς, οι περισσότερες μεταρρυθμίσεις στη χώρα μας έπαιρναν ανέκαθεν άλλη τροπή. Γίνονται αλλαγές στους θεσμούς δίχως να υπολογίζονται οι κοινωνικές ανάγκες της εκάστοτε εποχής. Οι αλλαγές αυτές γίνονται σύμφωνα με τα κοινωνικά δεδομένα άλλων χωρών δίχως να υπάρξει προσπάθεια, από την ελληνική πολιτεία, να αναγνωστεί η πραγματική ανάγκη της κοινωνίας μας. Έτσι καταλήγει να υπάρχει π.χ. ένα εκπαιδευτικό σύστημα με στοιχεία τέτοια που ανήκουν σε άλλα κοινωνικά δεδομένα. Για να μην καταντήσει το Νέο Σχολείο σαν το «παπούτσι του Ξενοκράτη» χρειάζεται πραγματική επιστημονική έρευνα από το Υπουργείο Παιδείας σε συνεργασία με όλους τους εγχώριους επιστημονικούς φορείς και επιστημονικούς συνεργάτες.

Σήμερα υπάρχει, ίσως όσο ποτέ άλλοτε, ανάγκη αλλαγής του σχολείου αλλά όχι σε αυτή την κατεύθυνση. Το ελληνικό σχολείο δεν μπορεί να λειτουργεί πειραματικά. Ας πάψουν επιτέλους, οι εκάστοτε ιθύνοντες, να πειραματίζονται πάνω στα νέα παιδιά και τη νέα γενιά. Δεν μπορεί να υπάρξει «Νέο Σχολείο» δίχως αδιάκοπη, συνεχή, ορθολογική αντιμετώπιση των βασικών ζητημάτων – προβλημάτων της εκπαίδευσης, πέρα από μικροπολιτικές σκοπιμότητες από τους εκάστοτε κυβερνητικούς και μη φορείς.

Βασικός παράγοντας που θα στηρίξει και θα σηκώσει στους ώμους του το «άλλο σχολείο» είναι ο δάσκαλος - εκπαιδευτικός. Πώς μπορεί, όμως, να υλοποιηθεί «Νέο Σχολείο» με οικονομικά και κοινωνικά εξαθλιωμένους δασκάλους-εκπαιδευτικούς; Πώς μπορεί να υπάρξει αλλαγή στο σχολείο, όταν από τον Σεπτέμβριο του 2010 αυξάνεται ο αριθμός των μαθητών σε κάθε τάξη από 25 σε 30 μαθητές; Πώς θα υπάρξει αναβάθμιση της εκπαίδευσης με μείωση στο 50% των μόνιμων διορισμών και στο 70% της πρόσληψης αναπληρωτών; Ας αναλογιστούμε το μέγεθος του προβλήματος που θα προκύψει, αφού τα περισσότερα δημοτικά σχολεία της υπαίθρου, καθώς και τα ολοήμερα σχολεία των πόλεων, λειτουργούν κατά κόρον με αναπληρωτές. Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι εκπαιδευτικό αλλά καθαρά κοινωνικό. Αφορά τον κάθε πολίτη, αφορά τον κάθε άνθρωπο. Από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο με τις μειώσεις των εκπαιδευτικών διορισμών, είναι βέβαιο ότι τα περισσότερα ολοήμερα σχολεία δεν θα λειτουργήσουν ενώ πολλά από τα πρωινά προγράμματα θα υπολειτουργούν. Η παιδοκεντρική εκπαιδευτική πολιτική δεν θα έπρεπε να εξαντλείται στις εξαγγελίες του αρμοδίου υπουργείου αλλά να γίνεται πράξη. Αντί αυτού όμως βλέπουμε τη «Νέα Οικονομική Κρίση», η οποία δεν οφείλεται στους νέους, να την υπόκεινται η νέα γενιά με τις ασύστολες περικοπές στην εκπαίδευση. Τη ληστεία του δημοσίου χρήματος τη χρεώνουν, δίχως να ειπωθεί ευθέως, στις επόμενες γενιές. Το σχολείο, ενώ σε όψη εκσυγχρονίζεται, σε πρακτικό επίπεδο επιστρέφει πολλές δεκαετίες πίσω.

Το «Νέο Σχολείο» λειτουργεί, επομένως, ως προκρούστεια κλίνη διαμορφώνοντας ένα σχολείο στα μέτρα ορισμένων «ειδικών» του Υπουργείου Παιδείας, δίχως να αναλογίζονται τα προβλήματα που θα προκύψουν για τους μαθητές. Έτσι κατακερματίζεται το «Παλιό Σχολείο» διατηρώντας ό,τι θεωρείται σκόπιμο, ενώ παράλληλα εξουθενωμένος ο εκπαιδευτικός οικονομικά και κοινωνικά, ωθείται να ανταπεξέλθει στις ολοένα και αυξημένες εκπαιδευτικές και οικονομικές υποχρεώσεις του με φιλότιμο και μπόλικο κουράγιο. Η κατάσταση αυτή, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει μοιραία σε εκπτώσεις από τη μαθησιακή διαδικασία. Συμπερασματικά, λοιπόν, δίχως την απαραίτητη προετοιμασία (έρευνες και προσαρμογή στα ελληνικά κοινωνικά δεδομένα) και την υποστήριξη των εκπαιδευτικών σε οικονομικό, διδακτικό (θέσπιση επιμόρφωσης για όλους τους εμπλεκόμενους στην εκπαίδευση) και κοινωνικό επίπεδο (όχι με φιέστες δήθεν καινοτόμων εκπαιδευτικών στα πρότυπα καλλιστείων και αμερικανικών Top 100), το «Νέο Σχολείο» θα παρακμάσει και θα οδηγηθεί σε πλήρη αποτυχία με χαμένους τα νέα παιδιά και τη μετέπειτα ελληνική κοινωνία.

*Ο Γιώργος Τρούλης είναι Δάσκαλος στο 6ο Δημοτικό σχολείο Ρεθύμνου
MSc στις Επιστήμες της Αγωγής
Δημοσίευση:Ρεθεμνιώτικα Νέα 31/03/2010
Νέα Κρήτη 07/04/2010

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

"Σήμα κατατεθέν" των σχολικών βιβλίων: η κουκουβάγια ή ο μπούφος;

"Σήμα κατατεθέν" των σχολικών βιβλίων: η κουκουβάγια ή ο μπούφος;

Του Γιώργου Τρούλη*

Θα μπορούσε καθένας από εμάς, να αναρωτηθεί τι βαρύτητα έχουν τα σύμβολα σε μια εποχή, όπως η σημερινή, που αντιμετωπίζουμε τόσα προβλήματα στην καθημερινότητά μας και γιατί κάποιος θα ασχολιόταν με ένα τέτοιο θέμα. Θεωρούμε πως ό,τι έχει σχέση με την εκπαίδευση και την παιδεία, αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα για την κοινωνικοπολιτισμική μας ζωή. Σε έναν τόσο ευαίσθητο και συνάμα νευραλγικό τομέα του κοινωνικού βίου, ο συμβολισμός αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Τέτοια σημασία που, αν λανθάνει έστω κι από άγνοια, μπορεί να προβάλει διαφορετικό από το προσδοκώμενο σημαινόμενο.

Εάν έχετε φυλαγμένα τα σχολικά σας βιβλία ή εάν έχετε παιδιά που πηγαίνουν στο σχολείο, κοιτάξτε προσεκτικά το σήμα του Οργανισμού Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων, που βρίσκεται στο οπισθόφυλλο. Οι περισσότεροι θα παρατηρήσετε, αρχικά, ότι πρόκειται για το γνωστό από την αρχαιότητα σύμβολο της σοφίας, την κουκουβάγια. Ο Ο.Ε.Δ.Β., προφανώς, θέλησε να χρησιμοποιήσει το συγκεκριμένο πτηνό για καθαρά συμβολικούς λόγους. Η περιεκτικότητα των βιβλίων με γνώση, δεν θα μπορούσε να αποδοθεί παραστατικά καλύτερα από το αρχαιοελληνικό σύμβολο της γνώσης και της θεάς Αθηνάς, την κουκουβάγια.

Δυστυχώς, όμως, το πτηνό που απεικονίζεται και σηματοδοτεί επί σειρά ετών τα σχολικά εγχειρίδια, δεν είναι άλλο από αυτό που ανήκει στην οικογένεια των γλαυκών, τον μπούφο. Για να γίνει εμφανής η διαφορά, χρειάζεται να διευκρινίσουμε τον όρο γλαύκα από τον όρο κουκουβάγια. Με τον όρο «γλαύκα» εννοούμε όλα τα είδη της τάξεως των Γλαυκόμορφων, ενώ με τον όρο «κουκουβάγια» χαρακτηρίζουμε μονάχα τη γλαύκα του είδους «Αθηνά η νυκτία» (Athene noctua). Ο μπούφος ανήκει στην τάξη των γλαυκόμορφων πτηνών και δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως κουκουβάγια. Η χρήση της λέξης κουκουβάγια αποδίδεται μόνο στο είδος γλαύκας Athene noctua.

Ποιά, όμως, είναι η διαφορά της κουκουβάγιας από τον μπούφο; Αρχικά, η διαφορά στην εικονογράφηση αυτών των δύο πτηνών, βρίσκεται στο κεφάλι. Στο κεφάλι του μπούφου σχηματίζεται ένα είδος αυτιών, από φτερά, εν αντιθέση με την κουκουβάγια, στης οποίας το κεφάλι δεν υπάρχει αντίστοιχος σχηματισμός. Σκεφτείτε ότι αυτή τη λεπτομέρεια την γνώριζαν οι αρχαίοι έλληνες, αφού το αρχαίο αθηναϊκό τετράδραχμο του 5ου αιώνα π.Χ. φέρει την εικόνα της κουκουβάγιας χωρίς αυτά τα «αυτιά». Αντίγραφο του αθηναϊκού τετράδραχμου υπάρχει σε κάθε ελληνικό σπίτι και σε κάθε ελληνική τσέπη (κι όχι μόνο). Βρίσκεται στη μια πλευρά του ελληνικού κέρματος του ενός ευρώ. Παρατηρήστε και συγκρίνετε το σήμα του Ο.Ε.Δ.Β. με αυτό του ευρώ. Η διαφορά είναι εμφανέστατη στο κεφάλι των δύο αυτών πτηνών.

Επομένως, από τα παραπάνω, εγείρεται ένα ερώτημα. Ποιός ο συμβολισμός (το σημαινόμενο) του εν λόγω εμβλήματος (σημαίνοντος); Όπως γνωρίζουμε, ο μπούφος κάνει, περισσότερο, καθιστική ζωή και τον πιο πολύ καιρό, όταν τον παρατηρεί κανείς, δίνει την εντύπωση ότι κοιμάται. Επίσης, συνηθίζει να έχει το στόμα του ανοιχτό, με σκοπό να μπουν μέσα έντομα και πουλιά ώστε να τραφεί. Δεν πιστεύουμε, λοιπόν, πως ο συμβολισμός του εμβλήματος έχει, την οποιαδήποτε, σχέση με τον μαθητή και γενικότερα με τη γνώση. Η εικονογράφηση, επομένως, του εμβλήματος των σχολικών βιβλίων, μπορεί να χαρακτηριστεί ατυχής κι ελπίζουμε να οφείλεται σε άγνοια ή μάλλον σε απροσεξία.

Πολλές φορές, όμως, από λανθάνουσες καταστάσεις προκύπτουν μεγάλες αλήθειες. Ακόμα και το ίδιο το πρώην υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, είχε ως έμβλημα τον μπούφο αντί την κουκουβάγια, προτού το αλλάξει με την υδρόγειο σφαίρα. Μήπως τελικά, ο συμβολισμός αυτός έχει σχέση με την αντίληψη ενός σχολείου που στοχεύει να καταστήσει τους νέους ανθρώπους, ή τα μέλη μιας κοινωνίας, με μειωμένα αντανακλαστικά; Μήπως η εκπαιδευτική πολιτική της χώρας μας, με πρωτεργάτη το υπουργείο Παιδείας και συντελεστή τον Ο.Ε.Δ.Β., εκφράζεται περισσότερο έχοντας ως σύμβολο τον μπούφο, με την νωχελικότητα και την αδιαφορία που τον διακρίνει; Μήπως οι πολιτικοί και οικονομικοί ιθύνοντες, ανέκαθεν, επιζητούσαν και επιζητούν έλληνες που, ομοιάζοντας με μπούφους, να βρίσκονται σε ημικαταστολή περιμένοντας να γευτούν ό,τι τους δώσουν, δίχως να διεκδικούν τα αυτονόητα ή αυτά που τους ανήκουν; Η δική μας εκτίμηση είναι πως ό,τι και να επιζητούν οι οποιοιδήποτε «κρατούντες», όσο υπάρχουν άνθρωποι (και ευτυχώς υπάρχουν πολλοί) που κάνουν ορθή ανάγνωση των κοινωνικοπολιτικών πεπραγμένων, τόσο περισσότερο θα δυσκολεύεται η προσπάθειά τους για κοινωνικοοικονομικοπολιτική καταστολή.

Αν επομένως, το υπουργείο Παιδείας θελήσει να αλλάξει την σημερινή κατάσταση στην εκπαίδευση, οφείλει να αλλάξει οπτική. Να προβεί σε εμβριθή έλεγχο των προβλημάτων της εκπαίδευσης και να διορθώσει τα κακώς κείμενα. Ίσως να είναι το τελευταίο πρόβλημα η διόρθωση του εμβλήματος των σχολικών βιβλίων, όμως από τις λεπτομέρειες και το συμβολισμό των εμβλημάτων (συμβόλων) φαίνεται η σημασία που προσδίδει η πολιτεία στην εκπαίδευση των πολιτών της. Κι αυτό γιατί το σύμβολο (σημαίνον) είναι η σχηματική απεικόνιση των ιδεολογημάτων και αξιών (το σημαινόμενο) αυτού που το χρησιμοποιεί.

*Ο Γιώργος Τρούλης είναι Δάσκαλος στο 6ο Δημοτικό σχολείο Ρεθύμνου
MSc στις Επιστήμες της Αγωγής
Δημοσίευση στα Ρεθεμνιώτικα Νέα, 10/03/2010